Nowo odkryta kometa C/2025 K1 (ATLAS) dramatycznie rozpadła się po bliskim przejściu Słońca, potwierdzają ostatnie obserwacje teleskopowe. Fragmentacja została szczegółowo uchwycona przez astronomów przy użyciu zarówno teleskopów automatycznych, jak i tradycyjnych, dając rzadki wgląd w niekonsekwentną naturę tych lodowych kosmitów.
Bliski przelot komety i początkowy rozpad
Kometa zbliżyła się do Słońca 8 października, a kolejne zdjęcia pokazywały rozpad jej lodowego jądra. Astronom Gianluca Masi z projektu Wirtualnego Teleskopu udokumentował rozpad, pokazując kilka odrębnych fragmentów odrywających się od oryginalnej komety.
„Zdjęcia wyraźnie pokazują trzy fragmenty pierwotnego rdzenia i może istnieć czwarty” – powiedział Masi.
W obserwacjach przeprowadzonych od 11 do 18 listopada wykorzystano teleskop Celestron C14 i czułą kamerę CCD do wykonania 60-sekundowych ekspozycji. Ekspozycje te zostały połączone w animację pokazującą ruch elementów względem siebie.
Potwierdzono dalszą fragmentację
Dodatkowe obserwacje przeprowadzone 11 listopada przez Obserwatorium Asiago we Włoszech za pomocą 1,82-metrowego teleskopu Kopernika potwierdziły, że kometa podzieliła się już na co najmniej dwa oddzielne fragmenty oddalone od siebie o około 1930 kilometrów. Astronomowie podejrzewali wówczas także obecność trzeciego, słabszego fragmentu.
Pochodzenie i znaczenie komet typu ATLAS
Uważa się, że kometa ATLAS, podobnie jak wiele komet długookresowych, pochodzi z Obłoku Oorta, odległego zbiornika ciał lodowych otaczających nasz Układ Słoneczny. Region ten, położony na skraju wpływu grawitacyjnego Słońca, zawiera miliardy małych lodowych obiektów.
Rozpad komet w pobliżu Słońca jest powszechny, ponieważ ciepło słoneczne powoduje odparowanie substancji lotnych, niszcząc lodową strukturę. Badanie tych wydarzeń dostarcza cennych informacji na temat składu i zachowania komet uważanych za pozostałości wczesnego Układu Słonecznego.
Rozpad C/2025 K1 (ATLAS) wyraźnie przypomina o dynamicznych procesach kształtujących nasz Układ Słoneczny i zmienności tych niebiańskich gości.
Fragmentacja komety daje astronomom wyjątkową okazję do badania składu i zachowania ciał lodowych w ekstremalnych warunkach. To wydarzenie uwydatnia brutalne, ale naturalne siły działające w naszym Układzie Słonecznym.
