Nowe znaleziska skamieniałości z Wenezueli pokazują, że anakondy olbrzymie osiągnęły swoje obecne imponujące rozmiary zaskakująco wcześnie w swojej historii ewolucyjnej – około 12,4 miliona lat temu – i od tego czasu utrzymują je do dziś. Wbrew wcześniejszym przypuszczeniom te masywne węże nie urosły jeszcze bardziej w cieplejszych okresach, co podważa długo utrzymywane przekonania o gigantyzmie gadów zależnym od temperatury.
Otwarcie
Paleontolodzy przeanalizowali skamieniałości 32 starożytnych anakond ze stanu Falcon w Wenezueli, mierząc 183 kręgi, aby zrekonstruować długość ciała tych prehistorycznych gadów. Badanie, opublikowane w Journal of Vertebrate Paleontology, łączy te nowe dane z istniejącymi danymi kopalnymi z Brazylii, Kolumbii i Peru. Wynik? Starożytne anakondy miały już 4-5 metrów długości – takiej samej wielkości jak współczesne anakondy – wkrótce po ich pojawieniu się w tropikalnej Ameryce Południowej.
Dlaczego to jest ważne
Odkrycie to jest znaczące, ponieważ podważa pogląd, że anakondy były kiedyś jeszcze większe, zwłaszcza w cieplejszej epoce miocenu. Wiadomo, że węże są wrażliwe na temperaturę, a w cieplejszym klimacie zwykle występują większe rozmiary ciała. Skamieniałości wskazują jednak, że anakondy wcześnie osiągnęły swoje maksymalne rozmiary i nie przekroczyły ich pomimo późniejszych zmian klimatycznych. Sugeruje to, że inne czynniki – najprawdopodobniej związane z dostępnością ofiar i presją środowiskową – były ważniejsze przy określaniu ich wielkości niż sama temperatura.
Odporność w zmieniającym się świecie
Godne uwagi jest również przetrwanie tych gigantycznych węży. Podczas gdy inna megafauna, taka jak gigantyczne krokodyle i żółwie, wyginęła wraz ze spadkiem globalnej temperatury i kurczeniem się siedlisk, anakondy okazały się zaskakująco odporne. Ich ciągła obecność w Amazonii, gdzie występują obfite źródła pożywienia, takie jak kapibary i ryby, świadczy o ich zdolnościach adaptacyjnych.
Potwierdzenie poprzez rekonstrukcję
Naukowcy potwierdzili swoje ustalenia, stosując rekonstrukcję stanu przodków – metodę analizującą ewolucyjne drzewa genealogiczne w celu oszacowania długości ciała starożytnych gatunków. Ta analiza wtórna potwierdziła pierwotne wyniki, wzmacniając wniosek, że anakondy były już duże, gdy po raz pierwszy pojawiły się w Ameryce Południowej.
Badanie podkreśla, że anakondy nie są reliktem cieplejszej przeszłości, ale odnoszącą sukcesy i odporną linią, która utrzymuje swoje imponujące rozmiary od ponad 12 milionów lat. Ich odporność na zmiany środowiskowe podkreśla złożony związek między ewolucją, ekologią i przetrwaniem.
